We zijn vandaag naar de opening van de tentoonstelling Lodewijk Bruckman in het MOW geweest.
Levens
Loki’s leven was er één van tegenstellingen. In de Verenigde Staten vond je zijn werk in vooraanstaande galerieën en musea, waaronder het Metropolitian Museum of Art. Hij won prijzen als de J. Porter Brinton Prize en bijvoorbeeld twee keer de publieksprijs van het Boston Arts Festival, met honderdduizenden stemmen. Thuis vond hij alleen aan de randen van het land enige erkenning. Zijn verstilde, op klassieke lijst gestoelde werk vond in het snel veranderende Europa van na de oorlog geen aansluiting. Ook de kunstenaar zelf voelde zich vaker thuis in andere, warmere oorden. Samen met zijn geliefde leefde hij als een globetrotter
Liefdes
Zijn eerste liefde, een Haagse fotograaf, verloor hij in 1942 aan de nazi’s. Hij vond troost in de armen van een toneelacteur. Met levensvriend Evert Zeeven was hij meer dan vijftig jaar samen, in een tijd waarin je geen uitgesproken homo kon zijn. Niettemin vierde hij zijn relatie, in werken, leven en uitspraken. Zo droeg hij een collectie op aan zijn man en schonk deze aan de toenmalige gemeente Bellingwedde. Deze E7-collectie vormt de basis voor de verzameling Bruckman-werken in dit museum, inmiddels bijna vijftig!
De tentoonstelling toont diverse van zijn originele werken en biedt inzage in zijn leven en liefdes. Hedendaagse kunstenaars tonen werk geïnspireerd op Bruckman.
Appeltje, eitje | hedendaagse kunstenaars
Naar aanleiding van de open call Appeltje, eitje lieten 14 hedendaagse kunstenaars zich inspireren door het werk van Bruckman: Sacha van Aarde, Margot Brekelmans, Shiv Fernando, Frans van Hoek, Sandra Kip, Mia Meijers, Merve Namidar, Dineke Oosting, Tineke Otten, Theo Overgaauw, Caroline Penris, August Robin Peters, Willem van de Sanden en Brenda Vonk Noordegraaf.
Margot heeft hier ook geëxposeerd.
Mia Meijers.
Tineke Otten.
August Robin Peters.
Caroline Penris
en nu nog wat schilderijen van de meester.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten